“Ventezel dispitus”
Ventezèl dispitus dè april ‘l squasa foie noèle, fiurilì delicacc nei prà. Le tindine a le mé finestre le sbarbèla söi vedre ‘mperlacc da ‘na spéra dè sul. Mà svelte dè gnare le serca dè tègner zó sotane chè desquacia gambe nüde è caèi chè ùla vià da sguanze argugnuse.